معماری رنسانس چیست؟

معماری رنسانس سبکی از معماری است که در اوایل قرن پانزدهم در فلورانس ، ایتالیا پدید آمد و با احیای فرم های معماری یونان باستان و روم باستان ، جایگزین زیبایی شناسی قرون وسطایی گوتیک شد. در این مطلب از خانه معماری به تاریخچه معماری رنسانس و نمونه های مهم این معماری می پردازیم. با ما همراه باشید.

معماری رنسانس به سبک تأثیرگذار ساختمان اشاره دارد که در فلورانس ایتالیا در حدود سال 1400 پدید آمد و در دو قرن آینده در سراسر اروپا گسترش یافت. این جنبش مهم معماری که با احیای اشکال قدیمی کلاسیک مشخص شده است ، برخی از ارزشمندترین آثار تاریخی تمدن را در جهان ایجاد کرده است. رنسانس به معنی تولد دوباره دو قرن را در برگرفت ، نه تنها معماری ، بلکه هنر و آرمان های بشری را شامل می شود و غول های چند رشته ای از جمله لئوناردو داوینچی و میکل آنژ را تولید می کند. میراث فرهنگی ماندگار رنسانس آن را به یکی از دگرگون کننده ترین دوره های تاریخ غرب تبدیل می کند.

تاریخ معماری رنسانس

معماری رنسانس به عنوان بخشی از تولد دوباره کلاسیک در فلورانس ایتالیا ، حدود سال 1400 توسعه یافت که طی 200 سال آینده با گسترش در سراسر ایتالیا و سپس اروپا تکامل یافت. معماران دوره رنسانس در ایتالیا از ویرانه های قدیمی یونانی-رومی و بناهای اولیه مانند پانتئون و کولوسئوم در رم و همچنین نوشته های معمار رومی مارکوس ویتروویوس (80 قبل از میلاد-15 قبل از میلاد) الهام گرفته شده اند. معماران دوره رنسانس به سادگی با بازتولید گذشته ، به دنبال استفاده از عناصر کلاسیک برای ابداع ساختارهای جدیدی بودند که ریشه در تاریخ داشتند اما با دنیای مدرن و توسعه شهرها سازگار بودند.

معماری رنسانس به طور کلی به سه دوره اصلی تقسیم می شود:

دوره اول با دوره اولیه رنسانس که در حدود 1400 آغاز شد ، زمانی که معماران شروع به جستجوی الهام در دوران باستان کردند و عناصر کلاسیک رومی و یونانی مانند طاق ها ، ستون ها و گنبدها را به ساختمان ها وارد کردند. ساختمان های اولیه رنسانس دارای نمای متقارن و حجم های واضح و روان بودند که نسبت به پیچیدگی های گوتیک قبل از آنها تغییراتی را نشان می داد.

دوره دوم از حدود سال 1500 شروع شد ، دوره رنسانس بالا دوره ای بود که در آن استفاده از عناصر کلاسیک و متناسب با سبک های ساختمانی معاصر قرن 16 شکوفا شد. در اواخر رنسانس از حدود 1520 (که مانریسم نیز نامیده می شود) ، استفاده از عناصر کلاسیک تزئینی و زینتی مانند گنبدها و گنجه ها رواج بیشتری یافت.

دوره سوم معماری رنسانس با ظهور دوره باروک در حدود 1600 دنبال شد. با این وجود ، صدها سال بعد ثمره های معماری دوران رنسانس به عنوان یکی از بزرگ ترین سازه های ساخته شده در جهان شناخته می شوند و اصول راهنمای آن همچنان بر معماران ، هنرمندان و اندیشمندان امروز نیز تأثیر می گذارد.

ویژگی های کلیدی معماری رنسانس

تمرکز بر مفاهیم کلاسیک زیبایی بر اساس تناسب و تقارن آمیخته با دیدگاه اومانیستی در معماری معماری رنسانس با ایجاد یک هندسه کلاسیک در مقیاس انسانی تلاش کرد تا بین انسان ها و نسبت های ریاضی هماهنگی ایجاد کند . با نقشه های مربع و متقارن ساختمان مشخص می شود و نمای بیرونی به طور معمول دارای سنگ تراشی خاکستری است. استفاده از عناصر کلاسیک مانند گنبدها ، ستون های معمولی ، ستون های چهارگوش یا مستطیل ، سنگ سردر ، لنگه ها ، طاق ها و خطوط بنایی به شیوه منظم و تکراری ، مناسب برای اهداف معاصر. استفاده از دستورات رومی ستون های Doric ، Ionic ، Corinthian ، توسکانی و Composite. ساختمان های اولیه رنسانس بر آوردن هوا و نور متمرکز بودند ، که این نیز نشانه ای از طلوع آرمان ها و اندیشه های رنسانس بود.

نمونه های برجسته معماری رنسانس

کلیسای جامع سانتا ماریا دل فیور در فلورانس ایتالیا

فیلیپو برونلسکی (1377-1446) که به عنوان اولین معمار دوره رنسانس شناخته می شود ، از پیشگامان اولیه رنسانس است که مسئول آجر قرمز معروف Duomo در کلیسای جامع سانتا ماریا دل فیوره در فلورانس است. ساخت کلیسای جامع در دوره گوتیک در سال 1296 آغاز شد و در سال 1436 به پایان رسید. گنبد باشکوه نه تنها ویژگی تاج گذاری ساختمان است ، بلکه یک ویژگی مهندسی است که از زمان خود جلوتر بوده و بر بسیاری از بناهای مذهبی در ایتالیا و جهان تأثیر گذاشته است. بسیاری آن را اولین بنای رنسانس می دانند ، در حال حاضر در میراث جهانی یونسکو و یکی از برجسته ترین و شاخص ترین نقاط دیدنی شهر است.

کلیسای سنت پیتر در شهر واتیکان ، ایتالیا

کلیسای سنت پیتر واقع در قلب شهر واتیکان مجاور رم ، شاهکاری از معماری رنسانس است. این مکان مقدس زیارتی و جاذبه گردشگری که بین سال های 1506 تا 1615 ساخته شده و تحت نظارت مجسمه ساز ، نقاش و معمار بزرگ میکل آنژ (1475-1575) بوده و به عنوان شناخته شده ترین ساختمان رنسانس در جهان محسوب می شود.

Biblioteca Marciana در ونیز ، ایتالیا

کتابخانه تحقیقاتی Marciana در ونیز که در سال 1564 تکمیل شد ، نمونه ای مهم از معماری رنسانس است که به سبک پالادیان توسط معمار Jacopo Sansovino ساخته شده است. این جواهر یکی از نفس گیرترین کتابخانه های عمومی است که تا به حال ساخته شده است و در میدان معروف سان مارکو واقع شده است.

Palazzo Medici در فلورانس ، ایتالیا

این کاخ مهم دوران رنسانس ، که به آن Palazzo Medici Riccardi نیز گفته می شود ، در سال 1484 توسط معمار Michelozzo di Bartolomeo برای رئیس خانواده بانکی Medici تکمیل شد. امروزه این موزه و مقر شهر متروپولیتن فلورانس است.

مطالب مرتبط:

تاربخ معماری

معماری اسلامی