آشنایی با مفهوم درز انقطاع و درز انبساط و ضرورت آن برای ساختمان

در این مطلب از خانه معماری قصد داریم شما عزیزان را با مفهوم درز انقطاع و درز انبساط و ضرورت آن برای ساختمان آشنا کنیم. با ما همراه باشید.

از آنجایی که وقوع زلزله در هر زمان و وارد آمدن هر گونه تنش و ضربه در سازه های مجاور امکان پذیر و اجتناب ناپذیر است ، اجرای درز انقطاع و درز انبساط با تغییرات حرارتی سازه ها جهت رعایت ایمنی و کنترل و پایداری سازه الزامی و ضروری است.

مفهوم درز انقطاع و درز انبساط و ضرورت اجرای آن در ساختمان

درز انقطاع چیست و چرا باید در ساختمان اجرا شود؟

درز انقطاع فضایی است که باید در ساختمان اجرا شود تا از برخورد سازه های ساختمان های مجاور به یکدیگر جلوگیری کند. درز انقطاع در زمان وقوع زمین لرزه مانع از برخورد دو سازه ای که در کنار یکدیگر هستند می شود. در نتیجه از خسارات ناشی از چنین حوادثی تا اندازه زیادی می کاهد. در زمان وقوع زمین لرزه یا تنش های دیگر که به ساختمان های مجاور وارد می شود، زمان نوسان دو سازه و ساختمان با یکدیگر متفاوت است. از این رو احتمال برخورد دو سازه و تخریب بسیار تشدید شده و افزایش می یابد.

توجه داشته باشید اجرای درز انقطاع برای تمامی سازه ها و ساختمان ها الزامی است و حداقل درز انقطاع در تراز هر طبقه معادل 0.005 ارتفاع آن تراز از روی فنداسیون یا شالوده از مرز زمین مجاور می باشد. خوب است بدانید در محل های لازم می توان این فاصله را به وسیله مصالح کم مقاومت که در هنگام زلزله در اثر برخورد دو ساختمان به راحتی خرد می شوند، پر کرد.

درز انبساط چیست؟

درز انبساط مانع از خرابی های ناشی از انبساط و انقباض ساختمان بر اثر تغییر درجه حرارت محیط خارج و یا جلوگیری از انتقال بار ساختمان قدیمی مجاور به ساختمانی که به تازگی ساخته شده، می شود. در سازه ها و ساختمان های بزرگ که متشکل از چندین بلوک متصل‌ به یکدیگر هستند نیز باید محلی برای اجرای درز انبساط پیش بینی شود. حداقل فاصله‌ ساختمان با اجزای ساختمانی که درز انبساط در آن پیش ‌بینی می شود به مواردی از قبیل: نوع ساختمان، تعداد طبقات، مصالح مصرفی و همچنین آب ‌و هوای محل ساخت بستگی دارد و اندازه آن توسط یک مهندس طراح حرفه ای باید تعیین شود.

درز انبساط در ساختمان ها و سازه های فلزی که طول آن ها از ۵۰ متر بیشتر است، باید در طول ساختمان اجرا شود. توجه داشته باشید، طول ساختمان های فلزی که فاقد پوشش محافظ هستند، باید حداکثر 50 متر و طول ساختمان‌های فلزی که دارای پوشش محافظ هستند، البته در حالات خاص باید حداکثر 100 متر باشد. فواصل درز انبساط با استفاده از مواردی که از قابلیت ارتجاعی برخوردارند، پوشش داده و پر می شود. توجه داشته باشید، ملات یا دیگر مصالح بنایی هرگز نباید برای پر کردن فاصله درز انبساط مورد استفاده قرار گیرد. ستون های مجاور با یک درز انبساط در هنگام استقرار اسکلت فلزی، به صورت موقتی توسط قطعات فلزی متصل می شوند. این اتصالات باید پس از استقرار بریده شده تا ساختمان در محل درز انبساط به‌ طور کلی اجدا ز قسمت مجاور خود باشد.