آشنایی با انواع درب و ضوابط ترسیم آن ها در پلان معماری

در این مطلب، قصد داریم به معرفی انواع درب و ضوابط ترسیم آن ها در پلان معماری بپردازیم. با ما همراه باشید.

انواع درب و ضوابط ترسیم آن

درب ها از لحاظ عملکرد به دسته های مختلفی تقسیم می شوند که عبارتند از: درب های ماشین رو، درب های داخلی و درب های بیرونی ساختمان، درب های سرویس، درب های ویژه مانند: درب های ضد حریق و درب های گاوصندوقی و غیره. درب ها از لحاظ جنس و نوع مصالح به درب های: فلزی، چوبی و آلومینیومی تقسیم می شوند.

انواع درب و ضوابط ترسیم آن: اندازه های استاندارد

درب های اصلی (بیرونی و داخلی)

در مورد درب های بیرونی و داخلی ساختمان، حداقل عرض درب اصلی باید 90 سانتی متر و ارتفاع آن 205 سانتی متر و از نوع لولایی باشد. درب های ورودی ساختمان، باید به طرف داخل ساختمان باز شود، به عبارتی، این درب ها نباید به طرف بیرون ساختمان یا داخل گذر باز شود. حداقل عرض درب ورودی پارکینگ، 2.5 متر است و نصب درب ماشین‌رو در تمامی پخ ها ممنوع می باشد.

درب های فرعی از قبیل:

درب های دسترسی از پارکینگ به آشپزخانه باید دارای عرض 85 سانتی متر باشند. عرض درب های اتاق خواب، اتاق کار و اتاق غذاخوری باید 85 تا 90 سانتی متر باشد. عرض درب سرویس ها یا درب هایی که دارای آستانه هستند باید 70 تا 80 سانتی متر باشد. لازم به ذکر است، در فضاهای مسکونی، درب توالت و حمام نباید به فضای عمومی باز شود. عرض درب رختکن باید 60 تا 70 سانتی متر باشد.

ضوابط مربوط به ترسیم انواع درب

به طور کلی و طبق قرارداد، درب ها در پلان معماری باید به صورت باز یا نیمه باز ترسیم شوند. معمولاً درب های قسمت بیرونی، دارای آستانه هستند. درب های بیرونی در طراحی معماری به صورت یک یا چند لنگه در نظر گرفته شده و مورد استفاده قرار می گیرند. آستانه درب های بیرونی، هم سطح چهارچوب و یا نسبت به آن برجسته است. برای ترسیم آستانه درب باید از خط نازک استفاده کرد. معمولاً درب های داخلی، بدون آستانه هستند. این درب ها باید به سمت پشت دیوار و داخل فضا باز شوند. فاصله درب های داخلی از پشت دیوار باید در حدود 10 سانتی متر باشد. فاصله درب آشپزخانه از گوشه آشپزخانه، معمولاً 60 سانتیمتر است. این فاصله برای ایجاد فضای پشت درب، جهت استقرار کابینت در نظر گرفته می شود.